Frygt ikke

Ótti fyllir nógv í tíðini, vit liva í. Tað kann vera ótti fyri yvirgangi, ránum, at svíkja onnur, náttúruvanlukkum, framtíðini og at vera miseydnaður.
Í 1. kapitli í bókini skrivar Max Lucado: Óttin fyllir kanska okkara verð, men tað er ikki neyðugt, at hann fyllir okkara hjarta. Hann fer altíð at banka á dyrnar. Vit mugu bara ikki bjóða honum inn at eta saman við okkum, og vit mugu fyri alt í verðini ikki geva honum innivist.
Latið okkum heldur taka við Jesu áminning um ikki at óttast. Krists lyfti og høvuðsuppáhaldið í hesi bók er sera einfalt: Vit kunnu læra at óttast minni í morgin, enn vit gera í dag.